HPV virüsü vücuda girdiğinde ilk bilinmesi gereken şey; öncelikle kana geçmez, viremi yapmaz. Dolayısıyla başka bir taraflara gitmez. Yaşam döngüsü daima dermist dediğimiz üst deri katmanındadır. Bunun dışında buraya geldiği zaman, 4 şekilde davranabilir aslında. Bunlardan bir tanesi, bizim geçici enfeksiyon dediğimiz durumdur. Virüs bulaşır, ancak daha sonra da ortadan kalkıverir. Vücut onu atar. Özellikle bulaşacağı veya virüsün girebileceği herhangi bir -ciltte örneğin veya dokuda- bir yarık vesaire yoksa hiçbir sorun olmayacaktır. Ve vücut bunu clarify edecek, temizleyecektir. İkincisi geçici enfeksiyondur. Geçici enfeksiyon önemli , çünkü virüs girer, hücreyi enfekte eder, bazal hücre dediğimiz en alt katmana kadar iner, burada viryonlarını salgılar, enfekte eder, ancak bağışıklık sistemi bir şekilde – biz o ilişkiyi çok da net bilmiyoruz ama- bir grup kadında veya erkekte çok hızlı bir şekilde bunun atılmasını sağlar. Üçüncüsü ise latent enfeksiyondur. Latent enfeksiyonda vücuda girer, neredeyse hiçbir şey yapmaz, yıllarca bu şekilde hücrenin içinde yaşar ve daha sonra yine çok net bilmediğimiz bir şekilde aktive olur. Dördüncüsü ise kronik enfeksiyondur. Yani bizim akut enfeksiyon dediğmiiz, yani vücuttan temizlenemediği durumlarda kronik enfeksiyon haline gelir. Kronik enfeksiyon olduğunda da zaten biz hastalığı görürüz, o hastalığı tedavi etmemiz gerekir. Bu hastalık tedavi edince yine vücuttan temizlenebilir. Ya da kronik enfeksiyondur, bir anda kendi kendine latent enfeksiyon şekline geçebilir. Ve bu durumların hepsini birbirinden ayırt etmek zordur. O yüzden hastalar arasında inanılmaz bir farklılık vardır ve hastalar farklı farklı tablolarla geçer. Sorun, birtakım internet sitelerinde, birtakım yerlerde, bu farklılıkları aralarında konuştukları zaman “niye bende böyle oldu, niye burada böyle oldu” diye sürekli olarak sormaktadırlar. Ve ne yazık ki “bunları vücuttan acaba ne yapmalıyız da atmalıyız” diye konuşurken, birtakım bitkilere, beslenme şekillerine, kürlere başvurmaktadırlar. Oysa burada standart bir tablo yoktur; çok farklıdır ve her hasta kendi içinde değerlendirilmelidir.